۱۶ مطلب در اسفند ۱۴۰۳ ثبت شده است

الان یادم افتاد که چرا امروز داشتم انقد حرص میخوردم

الان یادم افتاد که یه یه چیزی رو نگفتم راجع به دلیل دیگه ایی که دمق بودم امروز 

من نمیدونم چرا تو هر میتینگی که با استاد دارم این پسره همکار هم باید بیاد

یعنی واقعا هیچ کمکی هم نمیکنه کلا هم در سکوت هست ولی من نمیدونم چرا استادم نمیکشه ازش بیرون 

یعد امروز خیلی حرصم گرفته بود چون میخوام به استادم بگم که من تصمیم دارم که ایشون رو توی کار جدیدم راه ندم 

البته خیلی مودبانه و دوستانه 

مثلا بگم قبلا به من زیاد کمک کرده ولی برای کار فعلی من هیج کمکی ازش نگرفتم و دلیلی نمیبینم که بخوام بازیش بدم 

اگر بخواد جزییات بپرسه قضیه اون روز کذایی رو براش تعریف میکنم و اینکه چقدر طول کشید تا سم کاری که باهام کرد از بدنم بیاد بیرون 

نمیدونم چطوری بهش اینا رو بگم 

از این حرصم گرفته بود که داشت تندتند کامنتایی که استاد میگفت رو مینوشت و معلوم بود که هنوز فکر میکنه قراره بازی داده بشه 

دیگه نمیدونه که اون دختر مظلومه بیچاره که هی میزدی تو سرش و برای کوچکترین اشتباهی جاجش میکردی دیگه مرده

یادم باشه به استاد بگم که تو چالش اخیرمون اصلا حق با من بود و حتی وقتی فهمید اشتباه کرده و من حرفم درست بوده حتی یه اشتباه خشک و خالی از من نکرد 

اینه که من دنبال دردسر نیستم وگرنه میتونستم تمام اینا رو گزارش کنم و حقش رو بذارم کف دستش 

همون کاری که میشد با همخونه سابق به خاطر کاراش بکنم ولی گذشت کردم و نکردم 

وای الان که دارم اینا رو مینویسم انقد حرصی شدم باز که با سرعت نور دارم تایپ میکنم 

ولی ته دلم هم یه کم میترسم که نکنه کارم بهش گیر کنه و مجبور باشم بهش رو بزنم و اگه انقد شمشیر رو از رو ببندم شاید برام دردسر بشه 

خدایا خودت به دلم بنداز که چی کار کنم 

یادم باشه امشب که کال کردیم بهش اینم بگم 

باید ازش بپرسم که پسره رو حذف کنم یا ن 

 

پ ن: دیشب که با دوستام بودم داشتم با آب و تاب از یه مدل کت شلواری که برند آر.ی.ت.زیا آورده حرف و میزدم و میگفتم واااای من عاشق این برندم و ای کاش انقد گرون نبود میشد خرید و این حرفا (این یه برند خیلی معروف و کلا از برندهای اداییه اینجاس و خب گرونه طبیعی هم هس که گرون باشه چون هم جنساش اغلب خوبه هم واقعا خوشگله) بعد یهو یکیشون روش کرد گفت آخه فلانی (یعنی من) تو هر چی بپوشی بهت میاد و بقیه هم تایید کردن. با این که تو دلم ذوق مرگ شده بودم و گوینده دختر بود و اون جمع هم کلا جمع دخترونه بود من انقد از این حرف خجالت کشیدم که بی اختیار رومو کردم اون طرف و حرف رو عوض کردم. خواستم بگم چقدرررر تو یه سری چیزا مخصوصا سلف لاو کمیتمون لنگ میزنه. من که اوضام واقعا خرابه تو این حوزه. نمیدونم چی شد اینو گفتم... به هرحال...

پ ن: بچه هایی که برام کامنت سوال میذارید بیزحمت خصوصیش کنید تا وقتی بهتون جواب میدم فقط خودتون ببینید. من همیشه توهم اینو دارم که یه آشنا بیاد اینجا رو بخونه و دلیل اینکه بعضی چیزا رو مبهم مینویسم اینه. اگر کامنتتون سوال نیس یا یه چیز کلیه اوکیه هر طور دوس دارید بذارید. 

 

  • ۲
  • نظرات [ ۰ ]
    • گندم شادونه
    • پنجشنبه ۹ اسفند ۰۳

    بازم خداروشکر ....

    همین الان باز دیدم که یکی دیگه از پیپرهام سایت خورده باز و خب نیشم بازه الان :))

    ایمیل زدم به استاد که من ترم قبل باید امتحان میدادم و بالاجبار خودتون انداختید این ترم و اینا پول منو نمیدن و این حرفا. خلاصه جواب داد که من کانفرم میکنم که از همین ترم افزایش حقوق برات اعمال بشه. دیگه سریع ایمیل زدم به کوردینیتور ولی متاسفانه دپارتمان قبول نکرد و گفتن نمیتونیم استثنا قایل بشیم. خیلی ناراحت شدم:(  

     

    (توی کال امشبمون یادم باشه ازش بپرسم که به نظرش باز پیگیری کنم با دپارتمان یا ن. الان که دارم مینویسم یادم می افته که یکی از فانتزی هام همیشه این بود که کسی باشه که ازش در مورد این چیزا سوال کنم و مشخصا این راه رو رفته باشه. البته خیلی استقبال نمیکنه از این مدل حرفا چون میگه یاد بدبختیای دوران خودم می افتم. ولی با این حال گوش میده تا آخرش و راه حل میده) 

     

    غصه دار اینم که چند روز دیگه ماه رمضونه و باز گشنگی و خستگی و کم خوابی و خواب آلودگی و افت فشار موقع کار و اینا 

    ولی خب میدونم که میلیون ها ادم هستن که دلشون میخواست توان روزه گرفتن داشته باشن ولی از نظر سلامت جسم ندارن پس خداروشکر بازم 

    یکشنبه دوستامو دعوت کردم خونه ام به صرف افطاری و تماشای اسکار به صورت لایو! 

    البته همچین تصمیمی نداشتم ولی دیروز که باهم بودیم یه جورایی تو رورواسی دیگه افتادم. قرار شد تم مهمونی ، ماه رمضونی باشه. باهم کتلت درست کنیم و نون پنیر سبزی و چای و اینا. یکی هم قرار شد شله زرد درست کنه بیاره

    دیشب داشتم براش اینا رو تعریف میکردم و میگفتم که دلم میخواد برم یه سری خوراکیه ماه رمضونی بخرم. یهو گفت برات زولبیا بامیه پیدا میکنم میارم ...

    تو میتینگ صبح هم استاد آب پاکی رو ریخت رو دستم و گفت بیخودی برا کنفرانس اروپا (کلا کنفرانس خارجی) دلتو صابون نزن به خاطر اینکه هزینه اش زیاد میشه. در حالی که هم ددلاین داره کنفرانسه و هم کار من خوبه و ریزالتام دراومده  

    خلاصه اینم یه دلیل دیگه برای دمق بودن امروزم 

    ولی بازم خداروشکر....

     

     

  • ۰
  • نظرات [ ۱ ]
    • گندم شادونه
    • پنجشنبه ۹ اسفند ۰۳

    دل_پروانه ایی 1

    برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید
    • گندم شادونه
    • سه شنبه ۷ اسفند ۰۳

    ویکند و امروز

    شنبه شب رفتیم یه رستوران ایتالیایی شام خوردیم خوب بود دوس داشتم 

    هرچی اصرار کردم که من حساب کنم نذاشت

    تو مال که داشتیم راه میرفتیم دوتا از پسرای دانشگاهو دیدم و گفتم چه بدشانسم که دیدمشون ( ته دلم خوشحال بودم اتفاقا که ما رو دیدن بنا به دلایلی که بعدا یه بار میام مفصل مینویسم) 

    جمعه شب تا 8 موندم آفیس. یه ریپورت مفصل برا استاد فرستادم به اضافه یه ایمیل جدا در مورد اون پوله که قرار بود به حقوقم اضافه بشه و نشد و ازش خواستم کمکم کنه بتونم بگیرمش. هنوز هیچ کدوم رو جواب نداده. خدایا یه کاری کن جفت درخواست هام رو قبول کنه.  

    از 4 کیلویی که میخواستم کم کنم تقریبا 2 کیلوش رو کم کردم و خب خوشحالم از این بابت! 

    امروز صبح هم رفتم جیم و همه حرص و حال بدی هام رو با ورزش و عرق کردن خالی کردم. اول با دوتا دستگاه مورد علاقه ام عضلانی کار کردم بعد یه 10 مین کاردیو. جون نداشتم ولی تمام حرص و غمم رو با عرق کردن و دویدن سعی کردم تخلیه کنم. بعدشم نرمش های تقویت عضلات کمر که دکترم داده رو با گوش دادن به یه آهنگ ملایم انجام دادم.

    همه اش از لحظه ایی که پامو گذاشتم تو جیم تا لحظه ایی که اومدم بیرون 1 ساعت بیشتر نشد و خب راضی بودم. 

    دیشب هم بعد از مدت های خیلی زیاد رفتم استخر. بیشتر راه رفتم به خاطر کمرم ولی در مجموع خوب بود. 

    الانم از وقتی اومدم لب یا دارم ایمیل جواب میدم یا جواب پیام هام رو میدم یا وقت مشاوره میگیرم و از این کارا. خلاصه که هنوز کار اصلیم رو شروع نکردم ولی خب اون کارا هم باید انجام میشد. 

    یه ویسی رو اتفاقی پیدا کردم از دکتر آذر.خش مک.ر.ی که خب من خیلی باهاش آشنایی نداشتم و ندارم فقط تعریف ازش شنیدم. داره یه کتابی رو تحلیل میکنه. یه خورده اش رو گوش دادم خیلی خوشم اومد اصلا انگار یه در دیگه ایی رو داره روم باز میکنه. وقتی گوش میکردم به این فکر میکردم که چند روز پیشا از رفیق شفیقم (خدا) خواسته بودم مسیر رو برام روشن کنه و راه رو بهم نشون بده:) 

    موندم روتین جدید ورزش و اینا رو چطور میخوام تو ماه رمضون ادامه بدم. شاید امسال بایدخودم رو عادت بدم که برخلاف همیشه سحرها بیدار بشم. اگه بیدار نشم مطمنا نمیکشم. ضبح ها زودتر بیام و عصرها هم زودتر برگردم. اگه عصر زود برگردم میتونم حتی یه کم بخوابم که جبران بیداری سحر بشه. شایدم برم تو این فاز که اصلا بعد اذان صبح دیگه نخوابم! مثلا بیام جیم بعدشم برم آفیس و تا بعد از ظهر کار کنم بعدش برم خونه فیلم ببینم و استراجت کنم و افطار کنم و شبا هم زود بخوابم. خیلی زود مثلا 9-10

    البته من معمولا از این تصمیما زیاد میگیرم ولی خب کو تا نتیجه؟ 

    خودم رو سرزنش نمیکنم دیگه هر طور که راحت بودم 

    فعلا همینا 

    برم سر کارم 

     

  • ۰
  • نظرات [ ۱ ]
    • گندم شادونه
    • دوشنبه ۶ اسفند ۰۳

    جمعه صبح یک روز برفی

    الان ویدیوکال گرفتم "جک" رو و جواب نداد 

    اینو اینجا مینویسم که یادم بمونه 

    تجریه ثابت کرده وقتایی که مغزم داره گولم میزنه یه سری چیزا رو برام هاید میکنه 

    اسم "جک" یه اسمه مستعاره. نمیدونم چرا یهو به ذهنم رسید همچین اسمی بذارم روش. همین الان که دارم مینویسم هی برمیگردم پشت سرم جایی که گوشیم رو به شارژ زدم رو نگا میکنم چون توهم میزنم که صدای ویبره میاد و ممکنه کال بک کرده باشه. ولی خب نکرده 

    جمعه شبه ساعت هم ساعت خواب نیس و 99 درصد خواب نیس. 

    اشکالی نداره که گاهی یه همچین جیزایی رو بخوام دوباره شایدم هزارباره به خودم ثابت کنم. 

    به شدت افتادم روی دور این که باید باید باید تحت هر شرایطی خودم رو دوس داشته باشم و از خودم حمایت کنم. 

    چیزی که تراپیسته خیلی روش تاکید میکنه همیشه 

    اینم مینویسم باز که یادم بمونه: آخرین دیالوگ خوب بود. نه غری توش بود نه بحثی نه هیچی 

    یه شعر مولانا براش فرستادم که ریکت قلب روش زد و یک ویدیو که میگفت غم هاتون رو توی دلتون نریزید در موردشون با بقیه صحبت کنید و فلان دوستش این کار رو نکرد و الان خبرش رسیده که خودکشی کرده 

    بهم گفت یعنی اینو فرستادی چون میترسی خودکشی کنم ؟! گفتم فرستادم که حرف بزنی و خالی بشی 

    گفت الان وقت مبارزه اس جون حرف زدن ندارم 

    و من دیگه چیزی نگفتم 

    این بود اخرین دیالوگ ما که حس میکنم از سمت من توش شفقت و مهربونی و درک کردن بود 

    و تماسی که جواب داده نشد 

    خب الان که دارم مینویسم اروم ترم 

    راستش هر بار که این داستان برام تکرار میشه به جای ناراحت شدن آروم میشم 

    قبل این که بخوام زنگ بزنم گوگل کردم آیه تصادفی قران و آیه ایی اومد که مضمونش این بود که فرستاده های خدا اومدن پیش لوط و اون پریشان شد و خدا بهش گفتم نترس و غمگین نباش که ما تو و همراهانت رو نجات میدیم از اونا به جز همسرت 

    و دلم گرم به نجات شد و زنگ زدم 

     

     

    پ ن: رفیق، تو انصافا خیلی رفیقی. همین الان که دارم ازت مینویسم چشمام پر اشک شد. همون صبح که در خونه رو بستم و یهو یادم افتاد که تو رو دارم قلبم گرم شد. همون موقع که تو برف داشتم راه میرفتم و میگفتم من رو هدایت کن به بهترین مسیر و میدونم که تو هدایتگری و من فقط مجری هستم. همون موقع که یادم افتاد بهم اختیار و قدرت دادی که از بین چند مسیر یکی رو انتخاب کنم و ترسیدم و گفتم ازت میخوام اگر دارم مسیر اشتباهی رو انتخاب میکنم نذاری و منو ببری به اون سمتی که بعدش پشیمون نشم. همون موقع دلم بهت گرم شد. مرسی که هستی.مرسی که دارمت. سایه ات از سرم کم نشه. تو بهترین رفیقی هستی که دارم. خداروشکر که دارمت. مرسی که انقد مشتی هستی:) ...تو خیلی مشتی هستی میدونستی اینو؟!!!  عاشقتم با سلول سلول وجودم عاشقتم و میدونم که حتی تو بیشتر از این مقدار عاشقمی. خدایا شکرت شکرت شکرت ( مخاطب خاص: رفیق همیشگیم خدا) 

  • ۴
  • نظرات [ ۰ ]
    • گندم شادونه
    • جمعه ۳ اسفند ۰۳

    تخلیه روحی و روانی و ذهنی

    الان دیدم خودخواهیه یکی از کمیته داورها موقع امتحانم که مجبورم کرد امتحانم بیفته این طرف سال به خاطر اینکه خودش نبود باعث شده یه رقم نسبتا زیادی از نظر مالی ضرر کنم. به خاطر این که قانون اینه که وقتی کامپت رو میدی و از استیودنت تبدیل میشه به کندیدیت یه مقدار به حقوقت اضافه میشه و خب این میتونست توی حقوق این ترم من هم لحاظ بشه که لعنتی نشد و رسما سوخت شد. 

    خیلی اعصابم خورد شد واقعا به پولش نیاز داشتم و الان خیلی ناراحتم 

    تازه دیدم حقوق ترم سامرم رو هم اشتباه زده و افزایش اعمال نشده ایمیل زدم ببینم چی میگن

    الان رسما وحشی و عصبی ام 

    به خاطر اون جریان عکس پروفایل و اینا هم که کلا از دیروز شدیدا دوباره به هم ریختم. دیشب وقتی رسیدم خونه اهنگ غمگین پلی کردم و تو تاریکی گریه کردم. حتی پیام دادم به تراپیستم که جلسه بذاریم که خب نتونست و افتاد برا امشب. 

    "دوست" زنگ زد و باهاش بد حرف زدم. تهش هم خودم ناراحت شدم اخه اون بیچاره چه گناهی کرده. خودم میدونم قدر ناشناسم و ...

    حتی این که کدم هم امروز جواب داد خیلی نتونست حالم رو خوب کنه و دوپامین مغزم رو تا حد زیادی بیاره بالا. خودم میدونم دلیلش چیه همون ASSHOLE لعنتی 

    خوابم میاد دلم میخواس برم خونه ولی برم خونه میدونم که بدتر دپ میشم همین توی لب بمونم بهتره. 

    دلم میخواست میتونستم مغزم رو از تو کله ام در بیارم بگیرمش زیر آب قشنگ بشورم و بسابم و تمیز کنم بعد بذارمش دوباره اون تو. انقد بسابم و بشورم که پاکه پاک بشه از کثیفی ها و افکار منفی و ترس ها و خاطرات و اینا. با قلبم هم همین کار رو بکنم. انقد تمیز بشن که برق بزنن که صدای قیژقیژ بدن 

     

    الان که داشتم مینوشتم گوشیم رو چک کردم و یه چیز تلخی دیدم که انگار تلنگری بود که بگم خدایا غلط کردم خدایا شکرت. اینایی که میگم رو به حساب ناشکری نذار حتما که تو بهترین ها رو برام داری و من فقط دارم نوک بینیم رو میبینیم خدایا به خاطر همه چی شکرت شکرت شکرت 

    خدایا راه رو از چاه نشونم بده. خودت مسیر رو برام روشن کن. حس میکنم توی دل یه جنگل ترسناک گم شدم که جلوم مسیری هست که توی دل تاریکیه ولی من نمیدونم باید اون مسیر رو برم یا راهم رو عوض کنم. خدایا خودت راه درست رو بهم نشون بده من خیلی ضعیف و ناتوانم...امیدم فقط به توعه تویی که هیچ وقت من رو از اجابتت محروم نکردی و نمیکنی 

     

    متاسفم 

    لطفا من را ببخش 

    سپاسگزارم 

    دوستت دارم 

  • ۳
  • نظرات [ ۰ ]
    • گندم شادونه
    • جمعه ۳ اسفند ۰۳
    نیست نشان زندگی تا نرسد نشان تو

    مولوی