سلام خدای مهربون
تو دلم بمون نرو بیرون خواهش میکنم. من بهت خیلی احتیاج دارم. تنهام نذار. یه جوری هوام رو داشته باش که تا اخر این هدف مقدس برم و بدنم و روحم و خانواده ام و کل زمین و زمان باهام همراهی کنن. خدایا سالم باشم خودم و خانواده ام. خدایا کمکم کن. فقط از خودت بر میاد فقط از خودت.
پ ن:وقتی بقیه فکر به فکر پیشرفت خودشونن بهتره که تو هم فقط به فکر پیشرفت خودت باشی...
سردرد فعلی رو نمیدونم به چی نسبت بدم؟؟ به خوب نخوابیدن دیشب یا عوارض پساواکسن یا کمبود عاطفی ناشی از بی توجهی ها و تنهایی یا حرص خوردن به خاطر خودسرزنش گری ناشی از اهمال کاری و ...
بعضی وقتا حس میکنم تبر زندگی خودمم! خودم یه تبرم که میرم محکم میزنم به ریشه درخت زندگیم. یه درخت صنوبر قشنگ بلندبالا و سبز که انقدر اذیتش کردم که الان شده یه درخت با برگهای خسته و در حال زرد شدن. یه ریشه خشک و یه تنه خسته که هیچ شادابی و زیبایی نداره. هنوز استواره هنوز سایه میده هنوز به بقیه منفعت میرسونه ولی دیگه نه شادابی و طراوت و خوشگلی داره نه هیچ فایده دیگه...
این درخت هنوز میتونه جون بگیره؟؟؟ :( پی نوشت ۱: همیشه به ادمها فرصت ندید که تو زندگیتون دایمی باشند. بعضی وقتا یادش میره که به راحتی میتونن توسط ما شوت بشن بیرون از زندگی و این به ضرر اونهاست نه ما
پی نوشت ۲: سرم دردئ میکنه